Novas

A diferenza entre un servo dixital e un servo analóxico reside na forma en que operan e nos seus sistemas de control interno:

Sinal de control: os servos dixitais interpretan os sinais de control como valores discretos, normalmente en forma de sinais de modulación de ancho de pulso (PWM). Os servos analóxicos, por outra banda, responden a sinais de control continuos, normalmente con niveis de tensión variables.

Resolución: os servos dixitais ofrecen maior resolución e precisión nos seus movementos. Poden interpretar e responder a cambios menores no sinal de control, obtendo un posicionamento máis suave e preciso. Os servos analóxicos teñen unha resolución máis baixa e poden presentar lixeiros erros de posición ou fluctuación.

Velocidade e par: os servos dixitais xeralmente teñen tempos de resposta máis rápidos e capacidades de par máis altas en comparación cos servos analóxicos. Poden acelerar e desacelerar máis rapidamente, polo que son axeitados para aplicacións que requiren movementos rápidos ou forza elevada.

Ruído e interferencia: os servos dixitais son menos susceptibles ao ruído e interferencias eléctricas debido ao seu robusto circuíto de control. Os servos analóxicos poden ser máis propensos a interferencias, o que pode afectar o seu rendemento.

Programabilidade: os servos dixitais adoitan ofrecer funcións programables adicionais, como puntos finais axustables, control de velocidade e perfís de aceleración/desaceleración. Estes axustes pódense personalizar para adaptarse aos requisitos específicos da aplicación. Os servos analóxicos normalmente carecen destas capacidades programables.

É importante ter en conta que estas diferenzas poden variar dependendo dos modelos específicos e dos fabricantes dos servos.